یک روش جراحی تازه میتواند به چشم نابینا شده، بینایی ۲۰/۲۰ دهد.
یک روش جراحی تازه برای چشم نابینا
برآوردهای مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری در آمریکا نشان میدهد که تنها در سال ۲۰۱۰، نزدیک به ۲.۵ میلیون مرگ یا مراجعه به اورژانس به دلیل آسیبهای مغزی در این کشور انجام گرفته است.
این نوع آسیبها میتواند صدمه شدیدی به بینایی بیمار وارد کند و حتی میتواند منجر به نابینایی شود. اکنون پژوهشگران دریافتهاند که بینایی در افرادی که دچار صدمه مغزی گردیدهاند؛ میتواند بازگردانده شود.
حتی این توانایی را داشتند که بینایی کامل را در افرادی که قبل از آسیبدیدگی نیز دچار نابینایی بودند، برگردانند.
مطالعه کوچکی که به وسیله پژوهشگران در دانشکده پزشکی دانشگاه واشینگتن در سنت لویز(Washington University School of Medicine in St. Louis) ، انستیتوی کرگز آی در دانشگاه وین استیت در دیترویت (the Kresge Eye Institute at Wayne State University in Detroit) و انیستیتوی پراساد آی در هند (L.V. Prasad Eye Institute in India) انجام گرفت؛ در مجله چشم پزشکی چاپ گردید.
این پژوهش دربرگیرنده ۲۰ بیمار بود که به دلیل سندرم ترسون (Terson syndrome) مورد جراحی قرار گرفته بودند . این سندرم نوع خاصی از خونریزی است که معمولا با تروما در حوادثی مانند تصادفات رانندگی به وجود میآید . برخی از بیماران این خونریزی را در هردو چشم تجربه کرده بودند؛ بنابراین ۲۸ چشم برای بررسی در اختیار پژوهشگران بود.
روش مورد استفاده برای بازگرداندن بینایی در این بیماران به ویترکتومی (vitrectomy) معروف است. در این عمل جراحی بافت ژل مانند پشت چشم برداشته میشود و به جای آن یک محلول شور گذاشته میشود.
بیماران به دو گروه تقسیم شدند؛ گروهی که در طی سه ماه اول بعد از خونریزی مورد جراحی قرار گرفتند و گروهی که بعد از سه ماه مورد جراحی قرار گرفتند.
در فاصله یک ماه بعد از جراحی، سطح بینایی بیماران از میانگین ۲۰/۱۲۹۰ به میانگین ۲۰/۴۰ بهبود یافت و در در فاصله چند ماه تقریبا بینایی تمام بیماران به میزان ۲۰/۲۰ رسید که حد بینایی نرمال میباشد.
پژوهشگران میگویند که فاصله زمانی بین صدمه دیدن و جراحی تاثیری بر روی میزان بهبود بینایی بیماران ندارد. این روش یک پیشرفت مهم به حساب میآید. زیرا گاهی عوامل دیگری وجود دارد که مرگ و زندگی بیمار به آنها بند است و باید پیش از هرگونه عمل جراحی برای بازگرداندن بینایی چشم ، به آنها پرداخت.
چنانکه راجندرا (Rajendra S. Apte) از دانشکده پزشکی دانشگاه واشینگتون (Washington University School of Medicine) میگوید: دانستن اینکه بدون تاثیر منفی بر بینایی چقدر میتوان جراحی چشم را به تاخیر انداخت ، بسیار با اهمیت بود.
این روش میتواند تاثیر بسیار زیادی بر روی آمار تکاندهنده قربانیان حوادث داشته باشد و میتواند هرساله برای میلیونها نفر امید بخش باشد.
لینک منبع خبر: