پژوهشگران راهی برای پاکسازی طبیعت از پلاستیک یافتهاند.
مصرف بالای پلاستیک، به ویژه پلاستیکهای یکبار مصرف، بلای جان طبیعت و موجودات زنده، از جمله انسانها شده است!
با آنکه پلاستیک مادهی کارایی است و انسان از آن در تولید بسیاری از کالاها بهره گرفته است، ولی یک مشکل اساسی دارد! به این آسانیها تجزیه نمیشود!
با کاربرد گستردهی پلاستیک در کالاهای بادوام، مصرفی و حتی یکبار مصرف مانند بستهبندی، شوربختانه بخش بسیاری از آنها در طبیعت رها میشود.
افزون بر آلودگی ظاهری طبیعت، پلاستیکها در اثر سایش یا فرسایش به ذرات ریزتری به نام میکروپلاستیک تبدیل میشوند. این ذرات به همراه خوراک، به آسانی به بدن موجودات زنده وارد میشوند. بطوریکه هم اکنون بخش بزرگی از ماهی، میگو و سایر خوراکهای دریایی ما، حاوی میکروپلاستیک است!
اکنون در ژرفترین بخش اقیانوسها گرفته تا بلندترین قلهها و حتی در یخ و برفهای قطب شمال و جنوب نیز به میزان بالایی میکروپلاستیک یافت میشود!
زنگ خطر آلودگی پلاستیک مدتها است که به صدا درآمده است.
در کنار برنامههای کاهش و جایگزینی مصرف پلاستیک، یافتن راههایی برای پاک کردن طبیعت از پلاستیکهای موجود نیز دستور کار دولتها و مراکز علمی و پژوهشی قراردارد.
خوش خبریم که بگوییم، پژوهشگران یک سیم پیچ مغناطیسی در اندازه نانو ("tiny magnetic "nano-coil) ساختهاند که با ایجاد واکنش شیمیایی در پلاستیک، آن را به دیاکسیدکربن و آب تبدیل میکند!
به گفتهی پزوهشگران، اگر چه این ذرات نانو هنوز در مرحله آزمایشگاهی هستند ولی خواهندتوانست آبهای اقیانوسها را از میکروپلاستیک پاکسازی کنند!
این نانو-کویل ها از نانو-تیوبهایی ساخته شدهاند که سطح آنها از نیتروژن و منیزیم پوشیده شده است. این دو ماده در واکنش با نانوتیوب، اکسیژنی تولید میکنند که بسیار واکنشپذیر است.
این اکسیژن به آسانی با پلاستیک واکنش میدهد و آن را به یک نمک بیضرر، Co2 و آب تبدیل میکند.
با افزودن این نانو-کویل به آبی که به میکروپلاستیک آلوده بود در آزمایشگاه، در مدت ۸ ساعت، میزان میکروپلاستیک ۳۰ تا ۵۰ درصد کاهش یافت.
ما نیز مانند این پژوهشگران امیدواریم که این فناوری و روشهای دیگری که دیگران در دست بررسی دارند بتوانند چارهای برای آلودگی پلاستیک در طبیعت باشند. ولی همچنان پیشگیری برتر از درمان است! پس در کاهش مصرف پلاستیک و همراهی در جمعآوری و بازیافت پلاستیک از طبیعت کوشا باشیم!