پژوهشگران دانشگاه یوتا میگویند که راهی برای مقرون به صرفه کردن تولید سوخت از جلبک یافته‌اند.
شاید با اصطلاح‌های "سوخت بیو bio-crude" ، "بیو دیزل (زیست دیزل)" و یا "بیو گاز" آشنا باشید. این سوخت‌ها از "زیست توده‌ها" (biomass) که ترکیبات آلی هستند، تولید میشوند.
میکروارگانیسم‌هایی مانند جلبک که در حوضچه‌ها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها رشد میکنند از منابع جذاب برای تولید "سوخت‌های بیو" هستند. این موجودات سرشار از "لیپید" (چربی) هستند و در واقع سوخت زیستی از همین چربی‌ها بدست می‌آید.
سوخت‌های بیو آلودگی بسیار کمتری از سوخت‌های فسیلی دارند و در رده‌ی سوخت‌های پاک به شمار می‌آیند. ولی هنوز تولید و مصرف آنها فراگیر نشده است.
چرا؟
با وجود پژوهش‌های برجسته‌ی بسیاری که بر روی فناوری‌های تولید سوخت زیستی به ویژه از جلبک شده است، هنوز این روش‌ها اقتصادی نیستند! زیرا انرژی مصرفی برای تولید این سوخت‌ها از انرژی سوخت بدست آمده بیشتر است!
جدا کردن جلبک از آب یکی از مراحلی است که بیشترین انرژی را مصرف میکند.
اکنون خوش خبریم که بگوییم پژوهشگران دانشگاه Utah برای جداسازی جلبک از آب به روش نوآرانه‌ای دست یافته‌اند که به گفته‌ی ایشان، آسانتر و بسیار باصرفه‌تر است.
پژوهشگران برای اینکار یک راکتور تازه ساخته‌اند. در این راکتور "مایع حاوی جلبک" و "یک محلول ویژه"، با زاویه به هم پاشیده میشوند. به این ترتیب جلبک‌ها به همراه محلول به فاصله‌ی کمی از جریان آب هدایت میشوند و از آب جدا میشوند.
به گفته‌ی پژوهشگران، جداسازی محلول از جلبک نیز به آسانی انجام میشود و محلول جدا شده نیز برای کاربرد دوباره در همین فرآیند مناسب است.
پژوهشگران میگویند که روش آنها از روش‌هایی که تاکنون وجود داشته است بسیار سریعتر است و انرژی بسیار کمتری مصرف میکند.
پژوهشگران میگویند که روش آنها افزون بر جلبک برای جداسازی قارچ‌ها، باکتری‌ها و ذرات میکروبی روغنی دیگر نیز کاربرد دارد.
پرورش انبوه جلبک در حوضچه‌ها و دریاچه‌ها به راحتی امکانپذیر است. امیدواریم با مقرون به صرفه شدن روش‌های جداسازی و تولید سوخت از آنها، شاهد جایگزینی روزافزون سوخت‌های آلوده کننده‌ی فسیلی با سوخت‌های پاک بیو باشیم.
نظر شما درباره سوخت‌های بیو چیست؟ آیا گزینه‌ی مناسبی برای نیاز روبه گسترش انرژی‌های پاک خواهند بود؟