شنلهای ناپیدا کننده (نامریی کننده) زمانی تنها در فیلمها و داستانهای علمی تخیلی دیده میشد، ولی اکنون به نظر میرسد که ساختن آنها شدنی است. زیرا پژوهشگران ماده ویژهای طراحی کردهاند که "با دریافت پرتوهای "نامریی کننده" ویژهای، میتواند خود را از پرتوهای دیگر نور پنهان کند.
ترجمه: سارا شکرالهی
بیشتر "شنلهای نامریی"، پرتوهای نور را به نرمی به پیرامون اشیا میفرستند، و اینگونه پرتوهای نور در پیمایش راه خود موج دار شده، و آنچنان از شنل گذر میکنند که گویی چیزی بر سر راه آنها نیست.
پژوهشهای پیشین نشان داده بود که ساخت شنلهایی که توانایی تغییر مسیر گونههای دیگری از موج، مانند موجهای صوتی را نیز داشته باشند نیز شدنی است.
ولی با راهبردی دیگرگونه، پژوهشگران دانشگاه فنی وین، به تازگی به روش تازهای برای "ناپیدا کردن اشیا" با بهره گیری از "پرتو نامرئی کننده"، دست یافتهاند.
Stefan Rotter ، فیزیکدان نظری دانشگاه فنی وین میگوید: "مادههای پیچیدهای مانند حبه قند، مات دیده میشوند. زیرا با ساختار بدون ترتیبی که دارند "نور چندین بار در درون آنها پراکنده میشود". موج نور میتواند به جسمی وارد و از آن گذر کند ولی میانگین راستای حرکت آن هرگز در راستای یک خط راست نیست و این موج میتواند به سمتهای گوناگون پراکنده شود.
Rotter و همکارانش در این روش تازه نمیخواستند که جهت موجهای نور را تغییر دهند.
نویسنده دیگر این پژوهش و فیزیکدان نظری، Andre Brandstötter میگوید: هدف ما این بود که موج نور را به گونهای از جسم گذر دهیم که گویی چیزی بر سر راه آن نیست. شاید شگفت زده شوید ولی با بهرهگیری از مادههای ویژه و با "فناوری ویژهی ما برای کار با موجها" ، این کار شدنی است.
در این روش، پرتوهایی به ماده تابانده میشود. برای نمونه: برای پر کردن ماده از انرژی، از سمت بالا به آن پرتوهای لیزر تابانده میشود. این کار می تواند خواص ماده را به گونهای دگرگون کند که در برابر طول موجهای دیگر نور، فرانما (شفاف) شود و آنها را از خود گذر دهد.
Konstantinos Makris از دانشگاه Crete یونان که سرپرست این پژوهش است میگوید: پرتوی که از بالا به ماده تابانده میشود باید با الگوی درست و دقیق، تابانده شود تا نتیجهی درست گرفته شود.
پژوهشگران میگویند که این الگو باید با بی نظمیهای درون ماده که نور را پراکنده میکنند، هماهنگ باشد . و باید با "بررسی جزییات میکروسکوپی فرآیند پراکندگی نور در هر ماده"، الگوی مناسب برای تاباندن پرتو برای همان ماده محاسبه و طراحی شود.
Rotter و همکارانش اکنون سرگرم آزمایشهایی برای سنجش درستی ایدههایشان هستند. او به لایو ساینس گفت: "آسانترین روش این است که این آزمایشها در فضای آکوستیک انجام گیرد. زیرا برای نمونه، موجهای صوتی بلندگوها، میتوانند موج های صوتی دیگر را به گونهای از یک لوله گذر دهند که گویا لوله در مسیر گذر آنها نیست!"
به گفته Rotter این آزمایشها میتواند بر روی نور هم انجام شود. و در شبکه های مخابراتی نیز کاربرد داشته باشد. ولی باید بدانیم که این کار هنوز یک پژوهش بنیادی است و برای رسیدن به کاربردهای عملی راه درازی را در پیش دارد.
این پژوهش در ژورنال journal Light: Science & Applications منتشر شده است.
شاید اینها را نیز بپسندید:
ده فناوری که انسان را به ابرقهرمان تبدیل میکند
پنهان سازی آسان با مادهای نوین
تلویزیون نامرئی (ناپیدا) پاناسونیک
موادی که میتوانند خود را از بین ببرند
مواد ابریشمی برنامهپذیر
لینک منبع خبر:
'Beam of Invisibility' Could Hide Objects Using Light