رشد بافت قلب بر روی اسفناج

 دانشمندان برای فراتر رفتن از آزمایشگاه و ساخت نمونه‌ی در اندازه‌ی واقعی و انبوه سازی بافت‌های بدن انسان و یا عضو کامل برای جاگزینی در بدن بیماران، با چالش بزرگی روبرو بوده‌اند. این چالش، چگونگی به وجود آوردن شبکه‌ی رگ‌ها و مویرگ‌ها در بافت، برای خون رسانی در این بافت‌ها‌ی ساختگی،بوده است.

با روش‌های کنونی "مهندسی بافت زنده"، مانند چاپ سه بعدی، نمی‌توان شبکه‌ی مویرگی مورد نیاز را ساخت تا اکسیژن، مواد غذایی و مولکولهای مورد نیاز برای زندگی را به سلول‌ها" برساند.

برای برآمدن از پس این چالش، گروه پژوهشی چندجانبه‌ای از Worcester Polytechnic Institute (WPI) و دانشگاه Wisconsin-Madison ودانشگاه ایالتی Jonesboro در  Arkansas به بهره برداری از گیاهان روی آوردند.

این پژوهش در نسخه‌ی اینترنتی ژورنال Biomaterials منتشر شده است.

به گفته‌ی نویسندگان این مقاله :اگر چه مایع‌ها، ماده‌های شیمیایی و مولکول‌های ریز را در حیوان‌ها و گیاهان با روش گوناگونی، جابه‌جا می‌شود ولی هنوز همانندی‌های شگفت‌آوری درساختار شبکه‌ی مویرگ‌های آنها دیده می‌شود.

بکارگیری گیاهانی که سلولهای آن از شبکه‌ی مویرگ‌هایش جداسازی شده باشد به عنوان ساختار مویرگی بافت، راه را برای پژوهش‌های تازه‌ای به منظور تقلید مویرگ‌های گیاه در بافت زنده، می‌گشاید.

این گروه پژوهشی با آزمایشهای بسیار، توانست سلولهایی که در قلب، ضربان به وجود می‌آورند را بر روی برگ اسفناجی که سلولهای گیاهی آن جدا شده بودند، رشد دهد.

پژوهشگران مایع‌ها و مهره‌های ریزی که اندازه‌اشان با سلول‌های خونی انسان، برابر بود را دراین شبکه‌ی مویرگی، جریان دادند. سپس سلولهای انسانی را بر روی این رگ‌های بازمانده از برگ اسفناج، کشت دادند.

این روش که اکنون، شدنی بودن آن نشان داده شده است، راه را برای بهره‌برداری از گیاه اسفناج برای ساخت لایه‌های گوناگون ماهیچه‌های قلب، باز می‌کند. این ماهیچه‌ها می‌تواند درمان بیمارانی که دچار حمله‌ی قلبی شده‌اند، بکار رود.

با بکارگیری گیاهان دیگری، در این روش، می‌توان چارچوب مورد نیاز برای ساخت گروه بسیاری ازبافت‌های مهندسی شده را ساخت. چیزی که پس از جداسازی سلولی، به عنوان شبکه‌ی مویرگی از برگ،  می‌ماند، از ماده‌ی سلولز است که برای بدن بی‌خطر است.

سلولز با بافت‌های زنده سازگار است و پیش تر از این نیز در کاربردهای پزشکی مانند: 

ساخت غضروف،

ساخت بافت استخوان

و درمان زخم،

بهره‌گیری شده است.

این گروه، افزون بر برگ اسفناج، با موفقیت توانسته است که سلولهای برگ گیاه جعفری، گیاه درمنه و ریشه‌های بادام زمینی را نیز جداسازی نماید.

ایشان امیدوارند که این روش در گونه‌های گیاهی بسیار دیگری که در پژوهش‌های "ساخت بافت‌ها" مفیدند نیز شدنی باشد .

 گیاه اسفناج برای ساخت بافت‌هایی که شبکه‌ی مویرگی گسترده‌ای دارند مانند بافت‌های قلب، مناسب است در حالی که شاید استوانه‌های تو خالی ساقه‌ی گل حنا، آن را برای پیوند شریانی مناسب کند. و شبکه مویرگی موجود در چوب با توجه به هندسه‌اش شاید برای ساخت استخوان مناسب باشد‌.

بکار گیری گیاهان در ساخت بافت هم بسیاری از محدودیت‌های سر راه ساخت بافت‌های زنده را از میان بر‌می‌دارد و هم نیاز به مواد ترکیبی گران قیمتی که اکنون در ساخت بافت‌ها بکار می‌رود را کم می‌کند و این کار را با صرفه‌تر می کند.

شاید اینها را نیز بپسندید:

ساخت «بمب‌یاب» از «گیاه اسفناج» با فناوری «نانوتیوب‌های کربنی» 

دستگاه تازه‌ای برای تقویت قلب

استنت های زیستی جذب شونده

ساخت سلول‌های ضربان‌ساز قلب با بهره از سلول‌های بنیادی

لینک منبع خبر:

WPI Team Grows Heart Tissue on Spinach Leaves