دنیای دانش از پاسخی که دختری ۲۵ ساله برای مقاومتآنتیبیوتیکی یافته شگفتزده است. او راهی یافته که بدون نیاز به آنتیبیوتیکها میتواند سوپرباگهای مقاوم به آنتیبیوتیک را نابودکند.
💎دنیای دانش از پاسخی که دختری ۲۵ ساله برای مقاومتآنتیبیوتیکی یافته شگفتزده است. او راهی یافته که بدون نیاز به آنتیبیوتیکها میتواند سوپرباگهای مقاوم به آنتیبیوتیک را نابودکند.
❓آیا این پایانی برای سوپرباگها است؟
راهکار او تا کنون تنها در آزمایشگاه آزموده شده، ولی میتواند راهچارهای برای مقاومت به آنتی بیوتیک باشد که هرروز بغرنجتر میشود تا آنجا که سازمانملل آن را ⚠️«یک خطر بنیادی برای تندرستی جهانی» شناخته است.
باکتریهای مقاوم به آنتیبیوتیک سالانه نزدیک به❗️۷۰۰هزارنفر را به کام مرگ میبرند. بر پایهی یک بررسی أین شمار تا سال ۲۰۵۰ میتواند تا ۱۰ میلیون در سال افزایش یابد❕
🔻افزون بر سوپرباگهای بیمارستانی و استافیلوکاکساوریوسِ مقاوم به متیسیلین، دانشمندان نگرانند بهزودی سوزاک نیز در برابر همه داروها رویینتن شود.
✔️ولی، "شو لام" یک دانشجوی ۲۵ساله دورهی دکتری در دانشگاه ملبورن، استرالیا،به یک پلیمر ستارهای شکل دستیافته که میتواند ۶ گونهی شناختهشده از سوپرباگها را بدون نیاز به آنتیبیوتیک و با پارهکردن دیواره سلولی آنها از بین ببرد.
"لام"میگوید: ما دریافتیم که پلیمر با روشهای گوناگون باکتریها را هدف میگیرد و از بین میبرد.
🔻یکی از این روشها، شکستن یا پاره کردن دیواره سلولِ باکتری است.
🔻در این روش، پلیمر آشفتگی بالایی در باکتری درستکرده و باکتری را وادار به خودکشی میکند.
این پژوهش که در «نیچر بیولوژی» چاپ شده، ستایش دانشمندان این رشته را برانگیخته٬ چرا که چهرهی داروسازی مدرن را تغییر خواهد داد.
هنوز زود است که بپنداریم همه چیز به پایان رسیده است، چون این پلیمرِ ستارهای تنها با شش باکتری مقاوم، و آنهم فقط در آزمایشگاه، آزمایش شده است. همچنین، یک سوپرباگ را در بدن موش زنده نیز نابود کردهاست.
🔻این پلیمرها توانستهاند در همه آزمایشها باکتریها را از بین برده، و همچنین، نسلهای بعدیِ باکتری نیز به آن رویینتن نشدهاند.
🔻این پلیمرها که "پلیمرهای پپتید آنتیباکتری با ساختار نانو" (SNAPPs) نام گرفتهاند، با یافتن راهی در دیوارهی سلولیِ باکتری و پاره کردن دیواره، به آن یورش میبرند.
به وارون آنتیبیوتیکها که باکتری را مسموم میکنند و میتوانند به سلولهای سالم پیرامون باکتری نیز آسیب بزنند،🔻این پلیمر آنقدر بزرگ است که نمیتواند به سلولهای سالم آسیبی بزند.
ساختار پلیمری آن در سنجش با سلولهای سالم، مانند سنجش فیل و فنجان است! و پلیمرهای نمیتوانند به سلولهای سالم که ریز هستند وارد شوند.
با اینکه همه آزمایشها موفقیتآمیز بوده، ولی هنوز زود است که هیجانزده شویم و فکر کنیم که برای بهرهبرداری انسانی آماده است. چرا که راه درازی تا کاربرد کلینیکال دارد.
♥️ولی آنچه دربارهی این پلیمر دوستداشتنی است این است که همزمان با اینکه دیگر گروههای پژوهشی سرگرم پیداکردن آنتیبیوتیکهای نوین هستند "لام" راهی بسیار دگرگونه گشوده که میتواند داروسازی در دورهی پسا-آنتیبیوتیک را نیز دگرگونکند🔺