پژوهشگرانی از دانشگاه لوند سوئد توانسته اند برای نخستین بار توانایی سلولهای پیر خون را بازسازی کرده و کارایی آن را به اندازه ی سلول جوان بازگردانند
سلولهای بنیادی خون ما، روزانه هزاران میلیارد سلول خونی تازه بوجود میآورند. ولی این توانایی با افزایش سن، رو به کاهش مینهد. و به همین خاطر، زمینهی کم خونی در سالمندان، بیشتر است. و همچنین ایمنی بدن آنها (با کاهش گلبولهای سفید) کمتر شده و بنابراین بیشتر از جوانان در خطر گرفتن سرطانهای ویژهای، میباشند.
اکنون برای نخستین بار پژوهشگرانی از دانشگاه لوند سوئد توانستهاند سلولهای بنیادی خون موش را دوباره جوان کنند (و توانایی ساخت سلول های خونی را در آنها افزایش دهند.)
این پژوهش در رسانههای Nature منتشر شده است.
در جوانی سلولهای بنیادی، به اندازهی نیاز بدن ما، سلولهای (گلبولهای) سرخ و سفید میسازند ولی در پیری با کاهش توانایی تولید در این سلولها، شمار و تنظیم گلبولهای سفید و سرخ به هم میریزد.
به گفتهی David Bryder سرپرست این پژوهش در دانشگاه لوند : این تغییرات که با افزایش سن در ما پدیدار میشود، میتواند پیامدهای ناگواری داشته باشد. برای نمونه بهم خوردن تنظیم ساخت سلولی در خون ممکن است با کاهش تولید سلولهای ایمنی سفید و افزایش شمار گونهای دیگر از سلولها که به سرطان خون می انجامد، همراه باشد.
پایش سلولهای بنیادی پیر!
پرسش بنیادی این بود که آیا تنها گونهی ویژهای از سلولهای بنیادی از افزایش سن اثر میپذیرند یا همهی آنها؟ در آغاز باید بصورت ژنتیکی سلولهای بنیادی پیر نشانهگذاری میشدند تا بتوان آنها را شناسایی و پایش کرد و فهمید که کدام سلولها بیشترین اثر را از افزایش سن گرفتهاند. در مرحلهی دوم، کد ژنتیکی این "سلولهای نشانهگذاری شده"، بازنویسی شده و به گونهی دیگری از سلولهای بنیادی به نام سلولهای iPS تبدیل شدند. این سلولها نه تنها سلولهای خون که توانایی ساخت همهی گونههای سلولی را دارند.
این سلولهای iPS، سلولهای بنیادیای ساختند، که توانایی تولید سلولی آنها برابر با سلولهای موش جوان بودند.
سرپرست نویسندگان این پژوهش Martin Wahlestedt میگوید: ما با مقایسهی این "سلولهای بنیادی برنامه ریزی شده" با "سلولهای بنیادی موش جوان" ، دیدیم که توانایی بازسازی سلولی در آنها هیچ تفاوتی با هم ندارد.
تا جایی که ما میدانیم، این نخستین بار است که کسی میتواند، تواناییهای سلول جوان را در سلولهای پیر بازسازی کند!
جهشی انجام نمی گیرد
پژوهشهای این گروه نشان میدهد که تغییرهای پر شمار، در سیستم خون، با جهش در DNA سلول ارتباطی ندارد.
زیرا اگر تغییرها به خاطر تخریب دایمی در سطح DNA باشد، باید این تخریب در سلولهایی که کد ژنتیک آنها بازنویسی شده است نیز دیده شود. ولی به نظر میرسد که تغییرات اپیژنتیکی است که زمینهساز کاهش توانایی سلولها با افزایش سن است.
David Bryder نتیجهگیری میکند : یافتههای ما نشان میدهد که باید پژوهشهای بیشتری انجام گیرد تا بتوانیم کارکرد سلولهای خونی انسان را نیز بهبود دهیم و بتوانیم از بیماریهایی مانند کم خونی، سرطان خون و بیماریهای دیگر خونی پیشگیری کنیم.
برای پایش سلولهایی که از پیری، اثر گرفتهاند از ویروسی بهره گرفته شده است که محتوای ژنتیکی خود را با DNA سلول، یکپارچه میکند. از این اثر دایمی به عنوان بارکدی برای پایش سلول، بهره برداری شده است. این بارکد حتی در سلولهایی که این سلولهای بنیادی میسازند نیز دیده میشود!
شاید اینها را نیز بپسندید:
ورود به دوران زندگیهای بالای ۹۰ سال
لینک منبع خبر: