آیا بیماران صد درصد ناتوان از زندگی خشنود هستند؟
پژوهشگران با بهره از یک فناوری تازه توانستند با بیمارانی که حتی از تکان دادن چشم و ابروی خود ناتوانند ارتباط بگیرند و میزان رضایت آنها از زندگی را بپرسند...
آیا بیماران صد درصد ناتوان از زندگی خشنود هستند؟
پژوهشگران با بهره از یک فناوری تازه توانستند با بیمارانی کل حتی از تکان دادن چشم و ابروی خود ناتوانند ارتباط بگیرند و میزان رضایت آنها از زندگی را بپرسند
افراد کاملا ناتوان به لطف یک فناوری که توانایی پایش فعالیت مغزی مرتبط با "بله" یا "خیر" را دارد، با خانوادههایشان ارتباط برقرار کردند.
با این روش که هیچگونه جسم خارجیای در درون سر کاشته نمیشود افراد فلج کامل توانستند تا زندگی خود را "شگفت انگیز" توصیف کنند.
چهار نفری که در این بررسی شرکت داشتند همگی بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) دارند- یک زوال غیر قابل بازگشت که سبب میشود افراد توانایی کنترل ماهیچههای خود را کم کم از دست بدهند، تا جایی که حتی توان حرکت دادن چشمهایشان را هم نداشته باشند.
دانستن این که چنین افراد کاملا ناتوانی به چه میاندیشند پیش از این شدنی نبود. Niels Birbaumer در مرکز Wyss ، در ژنو میگوید: " ناتوانی در برقراری ارتباط بدترین وضعیتی است که یک انسان می تواند در آن باشد" .
برای پیبردن به اندیشههای این افراد، Birbaumer و همکارانش دو دستگاه که فعالیت مغزی را ثبت میکند را با هم ترکیب کردند. دستگاه نخست، که NIRS نام دارد، مقدار خون در بخشهای فعال مغز را با گذراندن پرتو نور از سر اندازه میگیرد. در کنار این دستگاه، این گروه از کلاهی از الکترود ههای EEG برای ثبت فعالیت امواج مغزی بهره میبرد تا پیببرد که فرد بیدار یا خواب است.
این گروه دستگاه خود را برای شناسایی فعالیت مغزی مرتبط با "بله" و "نه" با طرح عبارتهای ساده آموزش داد. یکی از افراد گروه، Ujwal Chaudhary در دانشگاه Tübingen میگوید " ممکن است بگوییم،" نام شما این است، شما در گذشته این کار را کردهاید". تا سه هفته زمان میبرد به دستگاه بیاموزیم تا با دقت ۷۰ درصد "بله" و "نه" را شناسایی کند.
آنها شروع به پرسیدن پرسشهایی از چهار بیمار کردند که این گروه پاسخ آنها را نمیدانست. Chaudhary میگوید " ممکن است از ایشان بپرسیم که آیا درد دارند یا خیر، و یا آیا ایشان میخواستند از یک مکان ویژه بازدید کنند و یا با یک فرد خاص دیدار کنند یا خیر"
هر پرسش ۱۰ بار پرسیده شد. اگر دستگاه این گروه "بله" را هفت بار یا بیشتر ثبت میکرد، آنگاه ایشان آن را به عنوان پاسخ فرد در نظر می گرفتند. Birbaumer میگوید: "یکی از بیماران ما یک زن جوان است، تنها ۲۳ سال دارد". "او به ما گفت که میخواهد نیویورک را ببیند، بنابراین اکنون خانوادهاش دارند آماده میشوند او را به نیویورک ببرند. زن دیگری میخواست به دیدن برادرش در اسپانیا برود. "
Nick Ramsey در مرکز پزشکی دانشگاه اوترخت هلند میگوید: "بر این باورم که این دستگاه بسیار پر فایده است"
این گروه از این دستگاه بهره برد تا از چهار نفر بپرسد که آیا شاد هستند یا خیر. Birbaumer میگوید: "ایشان میگویند که زندگی شگفتانگیز است".
بسیاری از مردم، از جمله برخی از متخصصان پزشکی، میپندارند که افراد کاملا ناتوان کیفیت پایینی از زندگی دارند. Birbaumer میگوید بر پایهی تجربهاش، این پندار درست نیست.
Chaudhary میگوید پژوهشهایی نشان میدهد که افراد کاملا ناتوان، توان پردازش احساسات منفی را ندارند. او میگوید: "ایشان تنها احساسات مثبت را پردازش میکنند، و اگر این گونه شود، اساسا همواره شادید". "چراییاش را نمیدانیم، ولی به نظر میرسد مغز در تلاش است تا از خود محافظت کند."
Chaudhary میگوید: "افرادی هم نظرات خود را، در باره ی بهتر یا بدتر بودن دادند. نوه دختری یک مرد از او هشت بار پرسید که اگر با یک مرد جوانتر ازدواج کند، دعای خیرش را بدرقهی راهش خواهد کرد یا خیر، هشت بار پاسخ مرد نه بود".
لینک منبع خبر: