این شیوه زندگی مدرنی که در پیش گرفته‌ایم بر پایه‌ی مقدار بسیاری از انرژی است،
اینکه می‌توانیم فولاد بسازیم، خودرو بسازیم، تهویه و سیستم گرمایش داشته باشیم و پخت و پز کنیم، همگی بر پایه‌ی انرژی است.
اگر بخواهیم تنها با ارزان کردن یک چیز، زندگی فقیرترین مردم هر جایی را بهبود دهیم، آن انرژی است.
با ارزان شدن انرژی، مردم آسانتر می‌توانند به محل کارهایشان بروند، کود ارزان (برای بالا بردن بازده کشاورزی) بخرند و می‌توانند شب‌های روشنی داشته باشند.
انرژی معجزه‌گری که برای تمدن مدرن فراهم است، بیشتر بر پایه‌ی هیدروکربن‌هایی مانند زغال سنگ، سوخت‌های نفتی و گاز طبیعی بوده است و اگر ما همین‌گونه که اکنون هست، آن ها را بسوزانیم، و در هوا رها کنیم، جو را گرم می‌کنیم و این گرمایش، آب و هوا را دگرگون می‌سازد، به گونه‌ای که تهدیدی وحشتناک به ویژه برای فقیرترین مردم این سیاره است.
کاری که باید بکنیم، سرمایه‌گذاری در پژوهش‌های پژوهشگرانی است که این مشکلات را بطور زیربنایی بررسی می‌کنند. وقتی به جاهایی که در گذشته کامیابی‌های بزرگی داشته‌ایم بنگریم می‌بینیم جاهایی بوده است که دولت هم در پژوهش‌های بنیادی‌اش سرمایه گذاری کرده است.
مانند انقلاب دیجیتالی، که قراردادهای دولتی به پدید آمدن اینترنت مورد نیاز برای پژوهش‌های بنیادین انجامید.
ولی باید کسانی که خواهان سرمایه‌گذاری در شرکت‌های پر ریسک (از نظر سرمایه گذاری) انرژیهای پیشرفته هستند، را نیز در کنار آنها قراردهیم.
این کار، به نوآوری‌های پژوهشی، شتاب خواهد داد، و ریسک پذیری را بیشتر خواهد کرد، تا به راهکارهایی دست یابیم که بدون آسیب زدن به زیست بوم انرژی مصرف کنیم.
من خوش بین هستم، گمان می‌کنم که اگر دست به دست هم دهیم تا بفهمیم که چه چیزی مشکل را حل می‌کند، آنگاه سرمایه گذاریهای بیشتری خواهیم کرد و به پیشرفت‌های چشمگیری دست خواهیم یافت.
شاید اینها را هم بپسندید:
حمایت بیل گیتس از فتوسنتز مصنوعی
تمیز کردن هوا و تولید انرژی با فتوسنتز مصنوعی
برگ مولکولی برای کاهش دی‌اکسید کربن