بخش‌های بسیار خوبی در کار ما وجود دارد، منظورم اینه که در ایستگاه ما رفاقت و همدلی حاکم است، چیزهای بسیاری هست که به گمانم این کار را برای ما بهترین کار می‌کند، ولی زنگ ایستگاه که به صدا درآمد همه چیز عوض می‌شود.
باید دانست که هر کاری که برای انجام وظیفه‌ام می کنم، بر کسانی، یه جایی در این مسیر اثر می‌گذارد.
از حالا تا ۱۵ سال دیگر ، کار یک آتش نشان چقدر تغییر خواهد کرد؟
آتش‌نشان‌ها خود را زیر فشار روانی باورنکردنی‌ای می‌گذارند تا ما را ایمن نگه‌دارند.
در آینده، لوازم آنها نیز در ایمن نگه‌داشتن تاثیرگذار خواهند بود.
یک لایه‌ی بسیار سبک، حفاظت ایجاد خواهد کرد و حسگرها وضعیت سلامت و مکان ایشان را پایش خواهند کرد.
این داده‌ها برای تک‌تک آتش‌نشان‌ها سودمند خواهد بود تا هم وضعیت آمادگی خود را پایش کنند، و هم در آتش‌سوزی نجات‌بخش باشند.
چون به فرمانده توانایی دیدن وضعیت هر کسی که در صحنه است را می‌دهد.
از دیدگاه یک فرمانده‌ی آتشنشانی، پیگیری این که هریک از نیروهایش کجا هستند و چه می‌کنند و هنگامی که اکسیژن ایشان رو به پایان می‌رود چگونه کپسول پر برای پشتیبانی به آنها برساند کار پر چالشی است.
آتش‌نشان‌های آینده پیش از رسیدن به صحنه به اطلاعات مهمی دسترسی سریع خواهند داشت.
داریم آتش را در سمت خیابان اوتیس می‌بینیم، شیرهای آتشنشانی در هر دو گوشه قابل استفاده هستند، گروه ۳۲ در خیابان سامر است، پس ما بریم جلوی اوتیس.
هنگامی که تماسی دریافت می‌کنیم، از میله سُر می‌خوریم پایین، آدرنالین خون بالا می‌رود، و این‌کاری است که ما می‌کنیم تا بریم جایی را آرام کنیم.
از دقیقه‌ای که تماس دریافت می‌شود، قرار بر این است تلاش کنید بفهمید که، چه کار می‌توانم بکنم؟ چه کمکی از دستم بر می‌آید؟ چه کار می‌توانم بکنم که کارم را بهتر انجام بدهم؟
از زمانی که کاربرد حسگرها در ساختمانها رایج‌تر شود، افسرهای فرمانده، تصویر بهتری از سازه، مکان آتش‌سوزی، قربانیان و وضعیت همه‌ی عوامل موثر در صحنه خواهند داشت.
دراین ساختمان آسیب ساختاری دیده می‌شود و از نزدیک‌شدن به دو گوشه‌ی آلفا دلتا خودداری کنید. نسبت به آن بخش هشیار باشید.
اون بیرون خیلی چیزها داره اتفاق میفته و ما می‌خواهیم که بتوانیم هرچه بیشتر اونها را پردازش کنیم (تحلیل کنیم)
می‌خواهید به اطلاعاتی برسید که شما را بیشتر به کارتان متمرکز کنه نه اینکه منحرفتون کنه
Engine2، ضربان قلب "مایک" خیلی بالا رفته، می‌تونی چِکش کنی؟
دارمش رئیس، خوبه، داریم میاییم بیرون، می‌تونی یک Engine دیگه بفرستی؟
آتش‌نشان‌های آینده لوازم سبک‌تری خواهند داشت که از ایشان در برابر آلودگی‌ها و همچنین اسیدها محافظت می‌کند.
دستگاه‌های ارتباطی و ایمنی در کلاه‌ایمنی جاسازی خواهد شد تا وزن لوازم کاهش یابد.
محافظ صورت در کلاه، نمایشگری با ویژگی نشان‌دادن مسیر و دما خواهد بود. مقدار اکسیژن با دریافت سیگنالهای زیستی از بدن آتش‌نشان محاسبه خواهد شد.
اگر نیاز باشد، می‌توان تصویرساز گرمایی را روشن کرد (دوربین مادون‌قرمز).
بنا به تجربه‌ی من به عنوان یک رئیس ایستگاه، دو تا از بزرگترین چالش‌هایی که ما داریم، نخست پیگیری و دانستن اینکه آتش‌نشان‌های ما دقیقا در کجای ساختمان یا سازه یا مجموعه هستند، و دوم ارتباط‌داشتن با آنها است.
در ارتباط‌ها، داشتن صدای واضح و مطمئن یک چالش بنیادی است.
چیزهای زیادی وجود داره که می‌تونه در تماس‌های رادیویی ما مشکل به‌وجود بیاره، و همیشه با ترافیک تماس روبرو هستیم.
تا کنون سه بار شده که دکمه‌ی بیسیم خودم را نگه‌داشته‌ام تا تماس برقرار کنم، ولی کسی آن را نشنیده‌است
دستگاه‌های ارتباطی آینده خودکار به بهترین فرکانس در دسترس تغییر خواهند یافت، تا تضمین شود که پیام‌های مهم به مقصد می‌رسند.
مِی‌دِی، مِی‌دِی، مِی‌دِی(واژه‌ای برای اعلام اینکه جانم در خطر است)، Lo7 هستم، طبقه پنجم هستم، اینجا گیر کردم اکسیژنم داره تموم میشه، می‌تونی منو بیرون بیاری؟
دستور به Lo7، راه خروج اولی داره بسته میشه، دارم مسیر تازه‌ای برات می‌فرستم و یک امداد‌گر هم می‌فرستم تا تو راه‌پله تو رو ببینه.
دریافت شد، دارم میام تو مسیر خروج!
محافظ صورت نشانه‌هایی نمایش خواهد داد تا آتش‌نشان‌ها جای گام‌گذاشتن‌های خود را ببینید و بهترین راه را پیدا کنند.
یکی از نگرانی‌هایی که هنوز در مورد ایمنی داریم، سطح آلودگی‌ای است که آتش‌نشان با خود به آتشنشانی می‌آورد.
امروز ساختمانها متفاوت ساخته می‌شوند، تزیینات با ۲۰، ۳۰ و یا ۴۰ سال پیش که در آنها الیاف طبیعی به صورت نسبتا پاک، می‌سوخت، بسیار متفاوت است.
اکنون مواد شیمیایی می‌سوزد، همه‌جور چیزی می‌سوزد و بدن ما آلودگی آن را جذب می‌کند.
هر کسی که از ساختمان بیرون می‌آید لباسش را در نمی‌آورد. ما بخشی از این آلودگی‌ها را از بین می بریم(تمیز می‌کنیم).
آتش‌نشان‌های آینده ابزار‌هایی برای ایمن‌ماندن در زمان آتش‌سوزی و پس‌ازآن خواهند داشت.
اگر ما برخی از این فنآوری‌ها را در ۱۵ سال آینده داشته باشیم،
به ما توانایی می‌دهد که بیشتر به راهبرد کلی و امنیت آتش‌نشان‌هایمان و شهروندانی که در صحنه هستند بپردازیم، و سرآخر به بهترین شکل وظیفه‌های خود را انجام دهیم.
از چیزی که بتواند کار ما را امن‌تر کند و در ضمن توانایی ما را محدود نکند استقبال می‌کنیم، وقتی که شما را در انجام وظیفه‌هایتان توانمندتر می‌کند، چرا که نه؟
من فکر می‌کنم فنآوری در آینده در کار خدمات اضطراری بسیار مهم خواهد شد، به این خاطر که اطلاعات بیشتر و مفیدتری در دسترس ما خواهد گذاشت، تا بتوانیم آن را تحلیل کنیم و به گونه‌ای کارآمد از آن بهره ببریم.
شاید این ها را نیز بپسندید:
ابزاری برای فرار از آتش در ساختمانهای بلند
ربات‌هایی برای هدایت، رهایی و نجات شما از آتش‌سوزی
بکار گیری پهباد در نجات غریق
بررسی نقش اخلاق در تصمیم‌گیریهای بحرانی
تاثیر ربات‌ها بر آینده‌ی شغل‌ها