بازگرداندن درگذشتگان به زندگی

با این فناوری‌ها هرگاه اراده کنید عزیز درگذشته‌ی خود را در کنار خود خواهید داشت!

نویسنده: تقی اکبری

با الهام از نوشته:

How the dearly departed could come back to life – digitally

انسان از پیدایش تا کنون به روش‌های گوناگونی یاد و خاطره درگذشتگان خود را گرامی می‌داشته است.

در گذشته‌های بسیار دور، شاید تنها با یادآوری آنچه از درگذشتگان در حافظه ثبت شده بود و یا دیدن آنچه از آنها به یادگار مانده بود یاد و نامشان گرامی داشته میشد.

با پیدایش پیکرسازی و نقاشی روشی‌های بهتری برای این کار پدید آمد.

و سپس با پیدایش و پیشرفت فناوری‌ها عکس، صدا و سرآخر فیلم و ویدیو روشهای ماندگار کردن عزیزان پس از درگذشت شان شد.

ولی اکنون با فناوری‌های تازه، روش دیگری پیش روی ما است.

با "شبیه سازی" در "واقعیت مجازی" و با بهره‌گیری از ابزار و عینک‌های واقعیت مجازی، می‌توان در گذشتگان را بطور زنده و واکنش گرا در کنار خود داشت.

تصور کنید که یک شرکت دیجیتالی با بررسی گسترده داده‌های به جا مانده از شخص درگذشته، یک پیکر و شخصیت دیجیتالی نزدیک به او به وجود می‌آورد که هیکل، صورت، صدا، خنده‌ها، راه رفتن و رفتار او، تا اندازه بسیاری با شخص مورد نظر همانند است.

با زندگی دیجیتالی امروزی و به ویژه با گوشی‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی، توانایی ذخیره و پردازش داده‌های بسیاری درباره کارها و رفتارهای روزانه ما فراهم است و به گمان من در آینده انسان می‌تواند از هنگام تولد همزاد دیجیتالی شبیه سازی شده‌ای از خود داشته باشد که همراه او رشد کند و کپی نزدیک به واقعیتی از او باشد.

با این که بیشتر تصور میشود مرگ پایان تجربه مادی انسان در دنیا است ولی با این فناوری‌ها، زندگی دیجیتالی انسان می‌تواند ادامه پیدا کند.

تصور کنید که هرگاه اراده کردید، با بهره گیری از عینک و ابزار واقعیت مجازی، بتوانید عزیز در گذشته را در کنار خود داشته باشید! صحبت کنید و پاسخ بشنوید، صبحانه را باهم میل کنید! یا در شب نشینی دور همی با هم شرکت کنید!

این مطلب برای کسانی که عینک و ابزار واقعیت مجازی را تجربه کرده‌اند قابل لمس‌تر است.

از گذشته تلاش برای دادن شخصیت و رفتار طبیعی به شخصیت‌های کارتونی و دیجیتالی در جریان بوده است و اکنون روشن شده است که این کار به آن اندازه که پیشتر به نظر میرسید دشوار نیست.

در نظر داشته باشید که برنامه رایانه‌ای Eliza در دهه ۶۰ میلادی توانست خود را به جای روانشناس به مردم جا بزند! و اکنون بوت‌ها و رباتها بسیار پیشرفته تر از آن زمان هستند!

اینگونه فناوری‌های همانند سازی، می‌تواند اثرهای خوب و بد فراوانی در زندگی ما داشته باشد. و به بحث‌های اجتماعی، اخلاقی و دینی-مذهبی بسیاری دامن بزند.

ولی باید بگوییم که در هر صورت فناوری‌های نو، این کار را شدنی می‌کنند و بزودی مرز بین مرگ و زندگی، شفافیت کنونی خود را از دست خواهد داد.

اگر از اکنون بررسی بر روی پیامدهای خوب و بد آن را آغاز نکنیم و برای آن آماده نشویم شاید غافلگیر شده و گرفتار پریشانی شویم!

شاید اینها را نیز بپسندید: