دانشمندان با بهره از شیره ترشح شده از صدف دریایی چسبی برای درمان زخم ساخته‌اند که پس از درمان اثری از زخم برجای نمی‌گذارد.
از مجروح‌های جنگی گرفته تا زخم‌هایی که به خاطر حادثه‌های روزانه پدید می‌آید درمان زخم یکی از بخش‌های حیاتی درمانی است.
برای بهبود زخم های بزرگ در بیمارانی که قطع عضو می شوند یا به خاطر دیابت با زخم روبرو می شوند و یا مجروحان جنگی معمولا به زمان بسیاری نیاز است و در برخی از آنها نیز هیچ وقت بطور کامل درمان نمی شود. در همه ی اینگونه زخم ها یکی از مسایل اساسی پس از درمان ماندن جای زخم است.
این جای زخم همیشه قربانی را به یاد حادثه ای که در آن گرفتار شده است می اندازد و درد و آثار روانی آن را به خاطر می آورد. بنابر این درمان های که پس از بهبود اثری از زخم باقی نگذارد همیشه مورد توجه دانشمندان بوده است.
در ادامه ی این تلاش اکنون پیشرفت بسیار چشمگیری روی داده است.
باقی ماندن جای زخم ها به خاطر شکسته شدن کلاژن ها در پوست به هنگام به وجود آمدن زخم است. در هنگام بهبود زخم کلاژن ها رشد میکنند تا به هم برسند ولی از آنجا که الگوی رشد آنها بهم خورده است در مسیرهای مناسبی رشد نمیکنند و اینگونه پوست در جای زخم متفاوت می شود و این چیزی است که ما به عنوان جای زهم می بینیم.
ولی اکنون گمان می رود که دانشمندان با بهره از شیره ای که از صدف دریایی ترشح می شود به چسب زخمی رسیده اند که از پس این چالش بر می آید.
برپایه پژوهشی که در Biomaterials منتشر شده است دانشمندان نشان داده اند ماده ای که از این "نرم تنان دوکفه" بدست می آید می تواند نقش اساسی در تولید چسبی انقلاب برای درمان زخم باشد که درمان زخم را به کلی دگرگون می کند.
پیامدهای این کشف در جامعه ی انسانی بسیار بزرگ است زیرا باقی ماندن جای زخم‌های بزرگ افزون بر تغییر تصویر شخصی بر اعتماد به نفس و احساس انسان برای مدت‌های طولانی نیز اثرگذار است.
پیشتر پزشکان از پروتئین decorin برای کاهش جای زخم بهره می‌گرفته‌اند ولی ساخت این پروتئین دشوار است.
پژوهشهای دیگری برای از بین بردن جای زخم پس از درمان مانند "ساخت موادی که بتواند پوست را به حالت پیش از زخم برگرداند" به انجام رسیده است. ولی Hyung Joon Cha و همکارانش در دانشگاه علوم و فناوری Pohang در کره‌جنوبی تصمیم گرفتند تا بر روی چسبی کار کنند که با
- شیره گرفته شده از صدف دریایی،
- یک تکه از پروتئین decorin
- و مولکولی که کلاژن‌ها را پیوند می‌دهد بسازند.
اکنون گروه پژوهشی چسب تازه خود را برای درمان زخم در موش بکار گرفته‌اند.
بر پایه گزارش New Scientist در یازده روز ۹۹ درصد از زخم موشها در ۷۸ درصد از گروه موش‌هایی که در آزمایش وارد شده بودند درمان شد. و در ۲۸ روز زخم همه‌ی موشها بدون برجای ماندن جای قابل دیدنی از زخم درمان شد.
در حالی که در موشهای شاهدی که زخم آنها بدون این چسب درمان شده بودند، پوستهای زخیم بنفش رنگی در جای زخم بوجود آمده بود!
این چسب در مان زخم را به کلی دگرگون می‌کند.
روزانه انسان‌های بسیاری با جراحی، بخیه و یا بریده شدن بخشی از بدن روبرو هستند. اگر این چسب برای کاربرد در درمان زخم انسان تاییدیه بگیرد، دیگر جایی از زخم در بدن باقی نمی‌ماند!
شاید اینها را نیز بپسندید:
درمان زخم بدون ماندن جای زخم
تار عنکبوت‌های آنتی‌بیوتیک‌دار برای زخم‌بندی و درمان زخم
لینک منبع خبر:
Scientists Found a Way to Radically Reduce Scarring, Thanks to Sea Creatures