پژوهشگران گمان میکنند که به قرصهایی که برای رهایی از فراموشی (از دست رفتن حافظه) نیاز داریم، دست یافتهاند.
دانشمندان میگویند به ۲ دارو دست یافتهاند که گمان میرود بتواند جلوی از دست دادن حافظه را بگیرد و به گونهای کارا بیماریهای مغز و اعصاب، از جمله دیوانگی (زوال عقل) را درمان کند.
آزمایشهای بالینی برای این داروها بزودی آغاز میشود و در ۲ تا ۳ سال آینده به پایان خواهد رسید.
یک مشکل همگانی
بیماریهای مغز و اعصاب با از بین رفتن سلولها در نخاع و مغز نشانههای خود را پدیدار میکنند. از دست دادن این سلولها و عملکرد آنها به معنی کاهش توانایی در
است.
از بین رفتن عصب ها ویرانگر است، چرا که هیچ راه آسانی برای بازسازی اینگونه سلولها وجود ندارد.
بیماریهایی مانند آلزایمر، بیماری هانتینگتون، اسکلروز چندگانه، و پارکینسون بیماریهای مغز و اعصاب هستند.
در سال ۲۰۱۵، شمار بیماران گرفتار زوال عقل در سراسر دنیا ۴۶.۸ میلیون تن بوده است. اگر این روند تا سال ۲۰۳۰ ادامه یابد، این شمار به ۷۴.۷ میلیون و تا سال ۲۰۵۰ به ۱۳۱.۵ میلیون خواهد رسید. به گفتاری دیگر، این مشکل بسیار بزرگی است، و حتی قرار است بزرگتر هم بشود.
اکنون دانشمندان ۲ دارو یافتهاند که شاید بتواند تمام بیماریهای مغز و اعصاب، از جمله زوال عقل را به کلی درمان کند.
پایانی بر زوال عقل
زوال عقل میتواند از سازو کار دفاعی طبیعی بدن که در آن سلولهای مغز در برابر ویروسها و پروتئینهای آنها صف آرایی میکنند به وجود آید. در این فرایند دفاعی سلولها با خاموشی "حفاظت پروتئینی" از پخش شدن ویروس پیشگیری میکنند.
از آنجا که بسیاری از بیماریهای مغز و اعصاب، عصبها را به تولید پروتئینهای معیوب وا میدارند، پس در پاسخ به آن مغز نیز تولید کنندههای پروتئین را خاموش میکند. سلولهای مغزی بیمار (معیوب شده) آنقدر در حالت خاموش میمانند، تا از گرسنگی میمیرند.
در سال ۲۰۱۳، پژوهشگران ترکیبی را یافتند که با برطرف کردن حالت خاموش پروتئین، جلوی مرگ سلولهای مغزی حیوانها را میگیرد، ولی پس از آن دیده شد که این ترکیب به اندامهای انسانها آسیب میزند.
اکنون پژوهشگران در جستجوی داروهای دیگری که دارای اثرهای همسان با این دارو باشد، ۲ دارو یافتهاند که همین اثر حفاظت کنندگی را بر سلولهای مغزی دارند. خوبی این داروها این است که پیشتر برای بیماریهای دیگر به مصرف انسانی رسیدهاند. این دستاورد پژوهشگران در مجلهی Brain (مغز) به چاپ رسیده است.
یکی از این داروها که شناخته شده تر است، ترازودون (trazodone) میباشد، که بیشتر برای درمان افسردگی مصرف میشود. داروی دوم که کمتر شناخته شده است دی بنزوئیل متان (dibenzoylmethane) میباشد، که اکنون در بیماران سرطانی آزمایش میشود.
از آنجا که مصرف ترازودون (trazodone) برای انسان بی زیان است، اگر این گروه نشان دهد که در این کاربرد تازه نیز موفق است، زمان به بازار رسیدن دارو برای بیماریهای مغزی، کوتاه خواهد بود.
پژوهشگران امیدوارند که بزودی آزمایشهای بالینی را آغاز کنند و در ۲ تا ۳ سال آینده درستی یافتههایشان را تایید کنند. سرپرست این پژوهش، Giovanna Mallucci از شورای پژوهشهای پزشکی بریتانیا به BBC گفت که این دو دارو تا کنون نشان دادهاند که " بسیار بسیار محافظت کننده هستند و جلوی کاهش حافظه، فلج، و اختلال در عملکرد سلولهای مغز را میگیرند"
Mallucci میگوید: با این داروها میتوان به یاری بسیاری از مردمی که دچار بیماریهای مغز و اعصاب هستند شتافت اگر چه درمان کامل آنها بسیار بعید است ولی اگر برای نمونه بتوان جلوی پیشرفت آلزایمر را گرفت، این بیماری نیز مانند بیماری هایی خواهد شد که بتوان با آن کنار آمد."
شاید اینها را نیز بپسندید:
روش بهبود کارایی مغز
چگونه حافظهی برتر داشته باشیم
یافتن راهی برای درمان آلزایمر با ژن درمانی!
آیا سرچشمه هوشیاری کشف شده است؟
سگها مانند انسان حافظه اپیزودیک دارند
شناسایی جایی در مغز که در پاسخ به دارونما درد را از بین میبرد
لینک منبع خبر: