باید برای عمرهای طولانی آماده شویم

پیشرفت در دانش و فناوری روزهایی که دیگر نگران طول عمر نباشیم را نزدیک کرده است. ولی افزایش طول عمر پرسش‌ها، چالش‌ها و نگرانی‌هایی نیز در پی خواهد داشت که باید به آنها پاسخ داد.

افزایش دوره‌ی زندگی انسان

چگونگی افزایش عمر و پیامدهای آن همیشه درگیری ذهنی انسان بوده است. برای نمونه Kurt Vonnegut در داستان کوتاهی به نام "فردا و فردا و فردا Tomorrow and Tomorrow and Tomorrow " در سال ۱۹۵۴ جامعه‌ای که در پیامد نوآوری داروی "ضد پیری" فاسد شده است را به تصویر می‌کشد.

شاید بپندارید که داروی "ضد پیری" تنها در داستانهای علمی تخیلی، فانتزی و یا ترسناک می‌گنجد، ولی باید بدانید که دهه‌ها است که دانشمندان دارند بر روی چنین دارویی کار می‌کنند.

در سال ۲۰۱۵ سرمقاله منتشر شده در ژورنال Nature Medicine می‌گوید که پیری عامل اصلی در بسیاری از بیماری‌های مزمن در انسان است. و اگر بتوان روند پیری را کند کرد شانس مبتلا شدن به این بیماری‌ها نیز کاهش خواهد یافت.

البته گزارش سازمان جهانی بهداشت نیز می‌گوید که گرفتن بیماری‌های ویژه در رده‌های سنی بالا قطعی نیست بلکه شرایط محیطی و ژنتیکی نیز درآن نقش دارند. با این حال سال‌ها است که دانشمندان بطور پیوسته بر روی پیامدهای پیری مطالعه می‌کنند.

یافته‌های منتشر شده در سال ۲۰۱۶ از مطالعه انجام شده بر روی سالخوردگانی که از تندرستی برخورداند، نشانگر ارتباط بین سلامت روانی با تندرستی بوده است.

همچنین پژوهش‌های انجام شده بر روی موش نشان داده است که با تزریق "خون موش‌های جوانتر" به "موش‌های سالخورده"، روند تاثیرهای منفی پیری بر مغز، کبد و قلب آنها وارونه شده است. پس شاید خون آشام ها کار درستی می‌کنند!:)

گزارش دیگری در فوریه ۲۰۱۷ در مجله Nature نیز نشانگر تاثیر خوب از بین بردن سلولهای سالخورده در موش‌ها بوده است. سلولهای سالخورده هم توانایی تقسیم سلولی (ساختن سلولهای تازه) را از دست می‌دهند و هم با آزاد کردن مولکول‌های ویژه‌ای به بافت پیرامون خود آسیب می‌رسانند. برای همین موش‌های سالخورده با ویرایش ژنتیکی به گونه‌ای برنامه‌ریزی می‌شوند که با تزریق داروی ویژه‌ای به آنها، بتوانند سلولهای سالخورده خود را از بین ببرند. این گونه موش‌ها طول عمری از ۲۰ تا ۳۰ درصد بیشتر از موش‌های دیگر داشته‌اند.

همچنین در سال ۲۰۱۵ سازمان غذا و داروی آمریکا مجوز آزمایش بالینی برای داروی Metformin را صادر کرد. گفته می‌شود که این دارو می‌تواند طول عمر انسان را تا ۴۰ درصد بیشتر کند.

صدها تئوری دیگر نیز برای افزایش طول عمر وجود دارد و در سالهای پیش رو نیز شاید صدها تئوری تازه نیز به آنها افزوده شود ولی بیایید بینیم با افزایش طول عمر با چه چالش هایی روبرو خواهیم شد.

چطور می‌توانیم با افزایش طول عمر از دورنمای گفته شده‌ی فساد انگیز در داستان Vonnegut دور بمانیم؟

آیا باید طول عمر را افزایش بدهیم؟

هم اکنون نیز انسان یکی از درازترین عمرها در بین موجودات زمینی را دارد. افزایش طول عمر پیامدهای اخلاقی و اجتماعی ویژه‌ای دارد که باید به آنها توجه داشت.

آیا کند کردن و یا حتی متوقف کردن "روند پیری" مفهوم انسان را تغییر خواهد داد؟

انسان هم اکنون خود را محور حیات بر روی زمین می‌داند و بقای خود و روش و استانداردهای زندگی خود را بر همه‌ی موجودات دیگر سیاره اولویت می‌دهد. ولی امکانات این سیاره برای زندگی شمار مشخصی از انسان‌ها بسنده است.

هم اکنون نیز سیاره به مرز خستگی نزدیک است. و اگر طول عمر افزایش یابد شمار انسان‌های سیاره نیز افزایش بسیاری خواهد یافت.

ولی از سوی دیگر با پیشرفت دانش و فناوری‌های "ضد پیری"، انسان در سن‌های بالا تندرست‌تر خواهد بود پس هزینه‌های نگهداری سالمندان کاهش خواهد یافت.

اکنون بیشتر پژوهش‌های پزشکی بر روی درمان بیماری‌ها متمرکز است ولی اگر پژوهش‌های ضد پیری به نتیجه برسد زمینه‌های بروز بیماری‌ها کاهش می‌یابد و بیماری‌ها کمتر می‌شوند.

جامعه نیز از تجربه و دانش سالخورگان بهره بیشتری خواهد برد. هم زمان با پیشرفت پژوهش‌های "ضد پیری" فناوری‌ها برای پشتیبانی از جمعیت بیشتر نیز رشد خواهد کرد. برای نمونه کشاورزی در آسمان یکی از اینها است که مسکن، کشاورزی، هوای تمیز و الکتریسیته را یکجا تامین می‌کند.

پس طراحی‌های درست و دقیق فضاهای شهری یکی از ضرورت‌های این دوران است.

بسیاری از دانشمندانی که بر روی افزایش طول عمر کار می‌کنند می‌گویند که خوبی‌های پژوهش بر روی افزایش عمر بر بدی‌هایش می‌چربد زیرا حتی اگر نتوانیم روند پیری را بطور کامل متوقف کنیم دست کم می‌توانیم زندگی راحت‌تر و کم بیماری‌تری را در دوران پیر سالی به ارمغان بیاوریم.

شاید اینها را نیز بپسندید: