یک پژوهشگر بنام دکتر Chao Wang در دویست و پنجاه و سومین گردهمایی و نمایشگاه سالانه‌ی انجمن شیمی آمریکا گفت که با الهام از قهرمان فیلمهای X-Men که خود را بازسازی می کنند، مواد پلیمری ویژه‌ای ساخته است که می‌تواند شکستگی‌های خود را بازسازی کند.
این مواد می‌تواند در ساخت ربات‌های نرم و دستگاه‌های الکترونیکی‌ای مانند گوشی هوشمند بکار گرفته شود.
دکتر Wang می‌گوید در نوجوانی Wolverine از فیلمهای X-Men برای من بُت بود! او تنها به خاطر اینکه هنگامی که چند پاره می‌شود می‌تواند دوباره خود را بازسازی کند، می‌تواند دنیا را نجات دهد!
ماده‌های "خود ترمیم" نیز همین توانایی را دارند. درست مانند پوست انسان که پس از بازسازی به حالت نخستین خود باز می‌گردد، آنچنان که گویا چیزی روی نداده است!
"پیوند شیمیایی" کلید راز "مواد خود بازساز" است. این مواد می‌توانند دو گونه پیوند، داشته باشند
- پیوندهای کووالانسی که محکم‌ترند ولی هنگامی که گسسته شدند، به آسانی بازسازی نمی‌شوند.
- پیوندهای غیر کووالانسی که ضعیف‌ترند ولی پویایی بیشتری دارند.
در بهره برداری از بسیاری از موادی که پیوندهای کووالانسی ندارند "چگونگی برقراری بالانس بین انعطاف پذیری ماده و توانایی رسانایی الکتریکی آن"، چالش برانگیز است.
به گفته‌ی دکتر Wang بیشتر "پلیمرهای خود بازساز" که از پیوند هیدروژنی یا هماهنگی فلز لیگاند " metal-ligand coordination" هستند، برای کاربرد در رساناهای یونی مناسب نیستند.
گروه پژوهشی دکتر Wang رویکرد دیگری را برگزیده است و از اثر متقابل یون دو قطبی " ion-dipole interaction " بهره‌گرفته است.
تا کنون از "یون دوقطبی" هرگز برای تولید "مواد خود بازساز" بهره‌برداری نشده است، ولی نشان داده شده است که برای رساناهای یونی مناسب هستند.
گروه پژوهشی یک "پلیمر کشسان قطبی" را با "نمک یونی" ترکیب کرد. پلیمر (vinylidene fluoride-co- hexafluoropropylene) به دست آمده، گروه‌های قطبی‌ای دارد که در تعامل با "نمک یونی"، نیروی "یون دوقطبی" می‌سازد.
این ماده هم رسانا ک هم به خوبی کشسان است و تا ۵۰ برابر طول خود کشیده می‌شود! پس هنگام چند پاره شدن قطعه، در طول یک روز دوباره پاره‌های قطعه را به جای پیشین بر‌گردانده و به‌هم می‌دوزد!
این ماده به اندازه‌ی نیاز برای کاربرد در الکترونیک موجود در عضله‌های مصنوعی نیز، رسانا است.
گام بعدی:
پژوهشگران در پی انجام تغییراتی در این ماده برای افزایش توانایی‌های آن هستند. ایشان می‌خواهند که ماده را برای کاربرد در جاهای بسیار نمناک نیز مناسب کنند. Wang می‌گوید: "ماده‌های خود باز ساز" پیشین در برابر نم کارایی خوبی نداشته‌اند. ما می‌خواهیم با دو برابر کردن پیوندهای کووالانسی درون پلیمر آن را برای کاربرهای واقعی در بیرون آزمایشگاه مناسب کنیم."
همه‌ی مواد مورد نیاز برای ساختن این "پلیمر خود ترمیم" در بازار موجود است بنابراین تولید انبوه آن پرهزینه نخواهد بود. ولی پژوهشگران می‌گویند که برای کاربرد این ماده در گوشی‌های هوشمند، هنوز موانع بسیاری بر سر راه وجود دارد که باید برداشته شوند.
به هر حال اگر این ماده آن‌گونه که گفته شده است باشد، بزودی دیگر نگران افتادن گوشی‌های گران قیمت خود نخواهید بود!
شاید اینها را هم بپسندید:
موادی که ترک‌های خود را بازسازی می‌کنند
پروتئین "ماهی مرکب" برای ساخت لباس‌هایی که پارگی خود را با قرار گرفتن در آب بازسازی می‌کنند!
یک مدار الکترونیکی که شکستگی‌های تا ۳ میلیمتر خود را با جوهر مغناطیسی بازسازی می‌کند
گوشی‌هایی که در چند ثانیه شارژ می‌شود
گوشی‌هایی با نمایشگر چندکاره
دیگر وای‌فای باتری تلفن هوشمند شما را خالی نخواهد کرد
شارژ بی‌سیم با نور
چاره‌ای برای نوتیفیکیشن‌های گاه و بیگاه
گوشی‌های هوشمند به تاریخ خواهند پیوست
لینک منبع خبر:
Scientists Just Created a Material for Self-Healing Smartphones