دبیر نوآوری و کسب و کارهای تازه‌ی وزارت صنایع و تجارت خارجی برزیل در داووس از چگونگی سرمایه‌گذاری و سیاستگذاری برای فناوری و نوآوری و تجربه‌ی برزیل می‌گوید
نگاه به کشورهای درحال توسعه بهترین دانشگاه برای فراگرفتن روش سیاست گذاری برای نوآوری‌ها است. در کشورهایی که نیازهای روبه افزایش و نامحدود ولی منابع محدودی دارند، طراحی سیاست‌های نوآوری چالش برانگیزتر است.
- تولید انبوه کالاهای سفارشی سازی شده!
و پیشرفت‌های بی‌شمار دیگر را باید در کنار هم گذاشت و با بررسی روش‌های گوناگون، بهترین سرمایه گذاری‌ها، برای رسیدن به آینده‌ی بهتر و پیشرفته‌تر را یافت.
چالش این است که امروز انتظار مردم از تندرستی (بهداشت و درمان)، تحصیلات، پیشه و امنیت بیشتر از پیش است. پس نتیجه کار باید بسیار چشم‌گیر باشد.
انقلاب چهارم صنعتی برای اقتصادهای نوظهور بسیار چالش برانگیزتر است زیرا در این اقتصادها تهدیدها از فرصت‌ها بسیار بزرگتر است. ضربه‌ی انقلاب در این اقتصادها بسته به پاسخ سه پرسش زیر گوناگون خواهد بود:
- چه زمانی فناوری‌های پیشرفته‌ی تولید بطور گسترده به کار گرفته خواهد شد؟
- چه سیاست‌های عمومی‌ای برای روبرو شدن با این گونه‌های تازه از توسعه، مورد نیاز است؟
- شرکت‌های داخلی با چه شتابی با بی‌ثباتی‌هایی که فناوری‌ها و کسب و کارهای تازه به وجود می‌آورند کنار خواهند آمد؟
هنوز کسی پاسخ را نمی‌داند زیرا ما اکنون در آستانه‌ی این دگرگونی‌های بزرگ صنعتی هستیم و پیش‌بینی دقیق تاثیرهایش تقریبا نشدنی است. ولی دست کم می‌توانیم بگوییم که نتیجه‌های این انقلاب را بسیار پرشتاب‌تر از انقلاب‌های صنعتی پیشین خواهیم دید.
از آنجا که اثرهای این انقلاب، برای دولت‌ها و کسب و کارهای خصوصی در کشورهای در حال توسعه نامشخص و پیچیده است، باید فرصت‌ها و تهدیدهای انقلاب چهارم صنعتی در اولین فرصت، شناسایی شود.
بازارهای نوظهور با خطرهای بزرگی روبرو هستند. در دهه‌های پیشین این کشورها بر نیروی ارزان کار و منابع طبیعی به عنوان مزیت رقابتی تکیه داشته‌اند. ولی در آینده، صنعت به نیروی کار بسیار کمتر ولی ماهرتری برای بخش های تولیدی نیاز دارد، کالاها بسیار بادوام‌تر خواهند بود و نزدیکی تولید به مصرف کننده مزیت قیمتی به وجود خواهد آورد! بنابراین کشورهای در حال توسعه باید ببینند که در دنیایی که مزیت‌های رقابتی کنونی‌اشان از بین رفته است جایگاهشان کجاست؟
نگرانی بزرگ دیگر، شغل است! تولیدهای پیشرفته به گونه‌ی دیگری از نیروی کار نیازمندند! از آنجا که ربات‌ها "تصمیم گیری" را فراخواهند گرفت، افزون بر کارهای فیزیکی، توانایی انجام بسیاری از کارهای ذهنی را نیز خواهند داشت.
پس نیروی کار انسانی آینده باید توانایی‌های نرم(مهارت‌های) بسیار چشمگیری در کار گروهی، خلاقیت، تفکر انتقادی را نیز در کنار توانایی‌های فنی خود داشته باشد. تربیت چنین نیروهایی با سیستم آموزشی سنتی، چالش بسیار بزرگی خواهد بود!
انقلاب چهارم صنعتی در کنار چالش‌های بزرگ، فرصت‌های بزرگی نیز در پیش روی اقتصادهای نو ظهور خواهد گذاشت.
نخستین و بزرگترین مزیت، اندازه‌ی بازار مصرف است! بزرگ بودن بازار مصرف انگیزه‌ی مورد نیاز برای تولید در محل را افزایش خواهد داد. و نوآوری‌ها و جاذبه‌های سرمایه‌گذاری خارجی در کشور را افزایش خواهد داد.
یکی از بزرگترین جنبه‌های انقلاب چهارم این است که مانع‌های (محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها) ورود به بازارها را بسیار کم می‌کند.
ابزار دیجیتالی، سنسورهای ارزان و کارا، چاپ سه‌بعدی و فناوری‌های پیشرفته‌ی دیگر به کسب و کارها وارد شده است و در طرح‌های کسب و کار آینده، در نظر گرفته شده و فرصت‌های بسیاری به وجود می‌آورند.
این فناوری‌ها امکان ساخت محصول‌هایی که بنا بر نیازها و واقعیت‌های مصرف کننده‌ی محلی، ساخته شود را در همان محل فراهم می‌کنند.
موتور اصلی رشد جهانی در آینده را بازارهای نوظهور تشکیل خواهند داد. نیاز به زیرساخت های فیزیکی و دیجیتالی بسیار بزرگ است. همچنین باید راه حل‌های هوشمندانه‌تری برای آب، بهداشت، تحصیل، مسکن در کنار نیازهای دیگر جست.
پیچیدگی و شتاب تغییرات در انقلاب چهارم صنعتی هنگامی ملموس است که تاثیرهای عمیق این انقلاب را بر زنجیره ارزش جهانی، تحصیل، شغل و بسیاری از جنبه‌های دیگر اقتصادی و اجتماعی بفهمیم. برای همین در سال ۲۰۱۵ دولت برزیل بخش خصوصی، دانشگاه‌ها، پژوهشگاه‌ها و بخش‌های مرتبط دیگر را گرد هم آورد تا برای تولید پیشرفته در آینده، سیاستگذاری کنند. پرسش اساسی که آنان باید پاسخ بدهند ساده ولی همزمان پیچیده است:
استراتژی برای تولید پیشرفته، چه باید باشد؟
برزیل کشوری است که ۲۴ برابر از آلمان بزرگتر است. مشاوره‌ها‌ی شفاف و فراگیری در سراسر برزیل به انجام رسید. از آغاز سال ۲۰۱۶ صدها کارشناس بخش خصوصی، دولتی و دانشگاهی در کارهای گروهی سازمان یافته ای، فرصت‌ها و چالش‌هایی که در حوزه‌های زیر در برزیل وجود دارد را مشخص کردند:
- همگرایی فناوری‌های گوناگون
کمترین نتیجه‌ی مثبتی که در این کار بود، افزایش هشیاری و توجه دولت و بخش خصوصی به این موضوع مهم بوده است. ولی هنوز پرسش‌های بسیاری هست که باید پاسخ داده شود:
- استراتژی برزیل در انقلاب چهارم صنعتی باید چه باشد؟
- در شرایطی که زنجیره‌های ارزش در عین حال که منعطف‌تر می‌شوند، پراکنده‌تر نیز می‌گردند. این کشور چه جایگاهی برای خود انتخاب خواهد نمود؟
- توانایی همکاری سیستم‌ها با هم، همراه با امنیت اطلاعات، چگونه فراهم خواهد شد؟
- با توجه به ظرفیت‌های کشور، به کدام فناوری‌ها باید اولویت بیشتری داد؟
- هدف نهایی چیست؟ افزایش بهره وری؟ پیشرفت فناوری؟ یا هردو؟
برترین خوبی این کار این است که پاسخ این پرسش‌ها را دولت و بخش خصوصی با کمک جامعه می‌یابند نه اینکه دولت به تنهایی در کابینه این کار را انجام دهد!
واقعیت این است که دنیای امروز از گذشته بسیار متفاوت است. فرصت‌های تازه‌ی بسیاری برای اقتصادهای در حال رشد فراهم است.
برابر با نتیجه‌گیری‌های KPMG’s Future State 2030 در سال ۱۹۳۷ میانگین ماندگاری شرکتها در ۵۰۰ شرکت برتر ۷۵ سال بود در سال ۲۰۱۱ به ۱۵ سال رسید و پیش بینی می‌شود این عدد تا سال ۲۰۲۵ به ۵ سال کاهش یابد! این جان کلام است!
اگر اقتصادهای نوظهور با شتاب بسنده و درست بر روی نوآوری‌ها سرمایه‌گذاری و سیاستگذاری کنند و با شبکه‌های محلی و جهانی خود همکاری مناسبی داشته باشند و از مزیت‌های بازار مصرف خود به موقع بهره مند شوند، در آینده حرف زیادی برای گفتن خواهند داشت!
شاید این ها را نیز بپسندید:
آتش‌نشانی تا ۱۵ سال آینده این‌گونه خواهد بود!
تاثیر ربات‌ها بر آینده‌ی شغل‌ها
پیش‌بینی مدیر مهندسی گوگل از فناوری
لینک منبع خبر: