تاثیر ژنتیکی چند جانبه‌ی ورزش

تمرین‌های استقامتیِ پیوسته برای تندرستی بسیار سودمندند، و می‌توانند از بیماری‌های قلبی-عروقی، دیابت، چاقی و بیماری‌های دیگر پیشگیری کنند، ولی، چگونگی کارکرد آنها در سطح مولکولی به خوبی شناخته‌شده نیست.

اینک پژوهشگران انستیتو کارولینسکا به بررسی RNA در بافت عضله، پیش و پس از انجام ورزش‌های استقامتی، پرداخته‌اند؛ گفتنی است RNA نسخه‌های مولکولی از چندینDNA است.

🔰ایشان نزدیک به ۳۴۰۰ گونه RNA، و ۲۶۰۰ ژن وابسته را یافته‌اند که در پاسخ به تمرین‌های ورزشی دگرگون می‌شوند. یکی از یافته‌های این بررسی آن است که ورزش می‌تواند ژن‌های یکسان را وادار به افزایش تولید یک گونه RNA و کاهش گونه‌ی دیگر کند.

به گفته ایشان، این می‌تواند بدان معنی باشد که کارکرد ژن‌ها با ورزش دگرگون می‌شود و، برای نمونه، ساخت برخی گونه‌های پروتئین در سنجش با پروتئین‌های دیگر افزایش می‌یابد.

دکتر «مالین لیندهُلم» از بخش فیزیولوژی و فارماکولوژی انستیتو کارولینسکا می‌گوید: "پیش از این نشان داده نشده بود که تمرین ورزشی به این روشِ ویژه کارکرد ژن را دگرگون می‌سازد.

این بررسی همچنین داده‌های پایه‌ای تازه‌ای درباره اینکه بدن چگونه با ورزش استقامتیِ پیوسته، سازگار می‌شود و بسیاری از ژن‌های ما چه نقشی در این سازگاری دارند، به دست داده‌است." 

💪🔬این آزمایش با یک برنامه‌ی ورزشی بر روی ۲۳ تن آغاز شد، ایشان باید 🔸ورزش‌هایی را "تنها با یکی از پاهایشان" انجام می‌دادند. نمونه‌های ماهیچه‌ی ایشان، پیش و پس از دوره ورزش‌های آزمایشی، گرفته شد. سپس، پس از یک دوره استراحت ۹ ماهه، ایشان🔸"اینبار با هر دو پا" به همان روش دوره‌ی آغازین ورزش‌های آزمایشی را انجام دادند و نمونه‌ها نیز اینبار همانگونه ولی از ماهیچه هر دو پا گرفته‌شد.

"ما به دنبال این بودیم که ببینیم آیا اثری از ورزش‌های دوره نخست آزمایش به جا مانده است؟ به دنبال گونه‌ای "حافظه ماهیچه‌ای" بودیم، و می‌خواستیم ببینیم که آیا این در پاسخ بدن به تمرین ورزشیِ پیوسته اثر می‌گذارد."

❕هیچ نشانی از سازوکار دگرگون شده‌ی ژنتیکی دوره نخست آزمایشها در "پایی که در هر دو آزمایش بود"، نیافتیم! 

هرچند، 🔰پاسخ دو پا به آزمایش دوم، یکی نبود!🔰 که نشان می‌دهد ورزش می‌تواند اثرات ماندگار دیگری به جا بگذارد.

به گفته دکتر «لیندهُلم»، بیشترین ارزش این بررسی برای شناختی بنیادی است که از چگونگی کارکرد ماهیچه‌ها و چگونگی سازگاری آن با ورزش‌های استقامتی داده‌است.

به گفته‌ی او، این یافته‌ها همچنین می‌تواند در آینده برای 🔰بهینه‌سازی اثر ورزش در انسان‌های گوناگون به کار برده شود. همچنین، در دراز مدت، می‌تواند🔰در پیشگیری از بیماری‌های قلبی-عروقی و ساخت داروهای کاراتر برای کسانی که به هر دلیلی توان ورزش‌کردن ندارند، اهمیت به‌سزایی داشته‌باشد."🔸